Jeugdboekenmaandgedicht
Speciaal voor Jeugdboekenmaand schreef Maud Vanhauwaert een toepasselijk gedicht over Tijd.
RAKET
TIEN…
soms droom ik van een raket
die me door de jaren schiet
NEGEN…
ik spring over alle klassen
en met een vingerknip ben ik
ACHT…
tadaaa: helemaal volwassen!
geen school meer en geen moeten
ZEVEN…
vanaf nu ben ik mijn eigen baas
aan alles veeg ik mijn grote voeten
ZES…
maar wacht eens even: kan ik dan
nog kastelen maken van karton
VIJF…
zonder dat men ‘wat stom’ fluistert
achter mijn rug? Flits mij maar
VIER
bliksemsnel terug naar
de kleuterklas toen ik nog
DRIE…
mocht smossen en iedereen vond
dat het koetchiekoetchie was
TWEE…
of hé, misschien is het wel goed
zoals het is, ik ga mee
EEN…
met de tijd, rustig aan, laat
die raket maar gewoon staan